Լույս է տեսել «Գալուստ Կիւլպէնկեան թարգմանական մատենաշար»-ի ևս մեկ՝ Ժան-Ֆրանսուա Լիոտարի «Հետարդիական կացություն․ Զեկույց գիտելիքի մասին» գիրքը (La Condition postmoderne. Rapport sur le savoir.) հայերեն թարգմանությամբ:
Թարգմանիչ՝ Շուշան Մակարյան
Գլխավոր խմբագիր՝ Հրաչ Բայադյան
Խմբագիր՝ Սմբատ Հովհաննիսյան
Հրատարակիչ՝ «Ակտուալ Արվեստ»
Ստորև ներկայացնում ենք թարգմանչի, խմբագիրների և հեղինակի կենսագրությունները, ինչպես նաև համառոտ տեղեկատվություն գրքի մասին:
Գրքի մասին
Գրքում տեղ է գտել XX դարի ֆրանսիացի փիլիսոփա, սոցիոլոգ և գրականության տեսաբան Ժան-Ֆրանսուա Լիոտարի (1924-1998) առավել հայտնի «Հետարդիական կացություն։ Զեկույց գիտելիքի մասին» աշխատությունը, որով ակադեմիական միջավայրում հանրահռչակվեց հետարդիության գեղագիտական հարացույցը։ Հետարդիության, նրա այլևայլ ասպեկտների ու առնչությունների վերաբերյալ որոշակի պարզաբանումներ տալու նպատակով գրքում ներառվել են նաև «Հեթանոսության դասեր» հարցազրույցն ու «Պատասխան հարցին, թե ի՞նչ է հետարդիությունը» հոդվածը։
Լիոտարի աշխատանքները մեծ նշանակություն են ունեցել և այժմ էլ ունեն գիտելիքի տարբեր ոլորտների՝ գրականությունից մինչև փիլիսոփայություն, ինչպես նաև ներկա քաղաքական բանավեճի համար, քանի որ դիտարկում են գիտության, տեխնոլոգիայի և արվեստի կարգավիճակը, տեխնոկրատիայի նշանակությունը, համաշխարհային տեղեկատվական հոսքերի կառավարման ձևերը և այլ հրատապ հարցեր։
Գիրքը լրացված է մշակութային քննադատ Հրաչ Բայադյանի ընդարձակ առաջաբանով և հիմնական հասկացությունների բառարանով։
Ժան-Ֆրանսուա Լիոտար
Ժան-Ֆրանսուա Լիոտար (1924-1998)՝ ֆրանսիացի փիլիսոփա, սոցիոլոգ, գրականության տեսաբան։ Նրա միջառարկայական աշխատություններն ընդգրկում են այնպիսի թեմաներ, ինչպիսիք են իմացաբանությունը և հաղորդակցությունը, մարդու մարմինը, ժամանակակից արվեստը և հետարդիական արվեստը, գրականությունը և քննադատական տեսությունը, երաժշտությունը, կինոն, ժամանակն ու հիշողությունը, տարածությունը, քաղաքը և բնապատկերը, վեհը, ինչպես նաև գեղագիտության ու քաղաքականության փոխհարաբերությունները:
Նա առավել հայտնի է 1970-ականների վերջերից հետարդիապաշտության իր ձևակերպմամբ և մարդու վիճակի վրա հետարդիականության ազդեցության վերլուծությամբ: Լիոտարը ժամանակակից մայրցամաքային փիլիսոփայության առանցքային դեմքերից էր, 26 գրքի և բազմաթիվ հոդվածների հեղինակ: Նա Ժակ Դերիդայի, Ֆրանսուա Շատլեի, Ժան-Պիեռ Ֆայի և Դոմինիկ Լըկուրի հիմնած Փիլիսոփայության միջազգային քոլեջի տնօրենն էր։
Շուշան Մակարյան
Շուշան Մակարյանը ծնվել է 1970 թ․ Գյումրի քաղաքում։ Բարձրագույն կրթությունը ստացել է Երևանի պետական համալսարանում, ուսանել է ֆրանսերեն լեզու և գրականություն Ռոմանա-գերմանական բանասիրության ֆակուլտետում։ 2000 թվականից համագործակցել է «Սարգիս Խաչենց» հրատարակչության հետ որպես թարգմանիչ, իսկ 2007 թվականից «Սարգիս Խաչենց – Փրինթինֆո» հրատարակչական ծրագրի խմբագիրն է։
Նրա թարգմանությամբ լույս են տեսել Շառլ Դիլի «Բյուզանդիայի պատմության հիմնախնդիրները» (2005) և Մարկ Բլոկի «Պատմության պաշտպանական, կամ պատմաբանի արհեստը» (2018) աշխատությունները։
Շուշանը նաև բազմաթիվ գիտական աշխատությունների խմբագիր է։
Հրաչ Բայադյան
Հրաչ Բայադյանը ծնվել է 1957 թվականին Երևանում։ 1973 – 1979 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի Մեխանիկամաթեմատիկական ֆակուլտետում։
Հրաչ Բայադյանը մշակութային քննադատ է: Նա Երևանի պետական համալսարանի ԶԼՄ-ների և մշակութաբանության դասախոս է։ Դասավանդում է նաև Երևանի Ժամանակակից արվեստի ինստիտուտում։
2020 թվականին նա հրատարակել է նոր գիրք՝ «Պատրեկացնելով անցյալը. Սովետահայ արդիականության պատմությունները» (հայերեն)։
Սմբատ Հովհաննիսյան
Սմբատ Հովհաննիսյանն ուսանել է Երևանի Պետական Համալսարանի պատմության ֆակուլտետում։ Պատմական գիտությունների թեկնածու է, դոցենտ։ Դասախոսել է համաշխարհային պատմություն ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետում, ինչպես նաև «Այբ» ավագ դպրոցում։ Այժմ ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի համաշխարհային պատմության ամբիոնի դոցենտ է և հրավիրյալ դասախոս Հայաստանի Ամերիկյան Համալսարանում։
